TRRRING!!!! om kwart over 5 gaat de wekker. Huh?? we waren toch over onze jet-lag heen? Ja dat klopt maar voor vandaag hebben we een excursie geboekt naar Miami en de Everglades en aangezien dit zo'n 4 uur rijden is vertrekt de bus om 6 uur. Dus om kwart voor 6 melden we onszelf slaperig bij het hotel waar de bus vandaan vertrekt.
Na 10 min. wachten komt er een oude toyota bus het terrein opgereden en vraagt waar we naar toe gaan.....slaapdronken als we zijn vragen we....Uhhhhhh.....Miami....?? en kijken mekaar verbaasd aan. Ohja zegt ie daar wil ik jullie wel mee naar toe nemen. Wacht even...bent u van de tour-operator? Welke operator? Uhhh gray-line? nee dat is ie niet. Ohhhhhh dan zullen we wel een andere bus moeten hebben.
Weer 5 min. later komt er een man aangelopen dit keer duidelijk gekleed in uniform van de tour-operator en verzoekt ons om na het nog te betalen bedrag mee te gaan. Al gauw zitten we in een mooie nieuwe touringcar en zijn we onderweg. We krijgen een witte zak toegeworpen. In eerste instantie denken we dat dit een kotszak is aangezien de buschauffeur met een niet geringe snelheid langs de weg schiet. Maar nee dit is ons ontbijt, alsvolgt samengesteld
- Een soort ongestelde deegenvelop met aarbeienjam?
- 2 witte boterhammen met een kuipje gesmolten boter.
- Een muffin??? met stukjes iets?
- En een flesje sinaasappelsap.
U begrijpt we laten ons de sap goed smaken.
4 uur later en 20 foute buschauffeur-grappen later (ja ook hier kunnen ze dat) komen we aan in Miami maar worden verzocht te blijven zitten als we naar de Everglades willen.
We blijven zitten en 20 Japanners die alleen vool het Shoppen zijn gekomen worden eruit gelaten. We rijden nog 20 min. en stappen vervolgens in de middle of nowhere uit. Dit zijn dus de Everglades. We worden verzocht in een Airboat te stappen en we krijgen eerst een klein rustig tochtje waarin we meerdere Alligators zien. Dan zet onze chauffeur het gas open en scheuren we over het moeras. Even denk ik eraan te vragen of ie ons in Miami kan afzetten want deze boot is veeeel sneller dan de bus. We krijgen op de terugweg nog wat weetjes en vervolgens worden we weer aan de kant gezet na keurig onze fooi afgegeven te hebben (ja wij betalen wel op het water zo dicht bij al die alligators).
Dan krijgen we nog een korte alligator-Wrestling show waarin een alligator 2 keer bij zijn bek wordt gepakt en krijgen de gelegenheid zelf een alligator vast te houden. Dit doen we allebei en vervolgens worden we terug de bus in geschopt, we moeten Jappen ophalen.
We gaan terug naar Miami eten daar wat bij het enige Hard-Rock cafe zonder gitaar op het dak (dit dankzij een orkaan echt waar!!!). En dan krijgen we nog een rondvaart langs de dure huizen van Miami. We zien o.a. het huis van Will Smith, Gulio In ze regenjas (volgens Erica) en de uitvinder van de Viagra (die heeft het duurste huis trouwens 50 Miljioen dollar waard).
Op de terugweg krijgen we nog een kaartje waarin we mee kunnen doen in een loterij. En later blijkt dat 2 mensen uit onze bus dit gewonnen hebben HOERA!!!!!. Als we ze later in de bus spreken blijkt de gewonnen prijs een Time-Share deal en hebben ze enkel nog een Diet-Coke weten af te trochelen.
Ik weet niet meer hoe het kwam, het zal wel een vlaag van verstandsverbijstering zijn maar ergens in de bus komt het gesprek erop dat degene voor ons 2 Oktober (morgen dus) jarig is. IK OOK roep ik met mijn stomme kop!!!! en al snel heb ik spijt. Maar helaas.
De laatste stop is South-Beach in Miami. Dit is de boulevard die je altijd op TV ziet. We zullen wel op het verkeerde stuk afgezet zijn maar de buurt waar wie komen wil je in het donker voor je verdriet nog niet zijn.....en het begint al te schemeren.
1 voordeel de buschauffeur heeft een deal gemaakt met de bar in een hotel dat we 2e drankje gratis krijgen. We nemen allebei een cocktail en drinken die rustig om ons gemak op.
Dan is het tijd om terug naar Orlando te gaan. We rollen onszelf de bus in en zien nog net de grens van Miami voordat we in slaap vallen. 3 uur later komen we bij het eerste hotel aan en de buschauffeur besluit nog even een Happy Birthday in te zetten (fijn!!!). Ik bedankt de beste man en een half uur later komen ook wij aan bij het hotel.
Het is een dag geweest waarin we ons niet hebben hoeven haasten maar we zijn wel kapot!!
Ik wil dan ook niets liever dan naar mijn bed maar..............IK BEN JARIG!!!!! en Erica heeft al een cadeau voor mij. Het is het nieuwe boek van Paul de Leeuw wat ik een maand geleden al wou kopen maar niet mocht om toen onduidelijke redenen,
Hierna vallen we wel in slaap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor uw reactie!!!